Afterwards, the compromise.
Bodies resume their boundaries.
These legs, for instance, mine.
Your arms take you back in.
Spoons of our fingers, lips
admit their ownership.
The bedding yawns, a door
blows aimlessly ajar
and overhead, a plane
singsongs coming down.
Nothing is changed, except
there was a moment when
the wolf, the mongering wolf
who stands outside the self
lay lightly down, and slept.
(By Maxine Kumin)
Aşktan Sonra
Sonrası, uzlaşma.
Vücutlar sınırlarına geri çekilir.
Örneğin, bu bacaklar benimkiler.
Kollarınsa seni geri alıyor.
Parmaklarımız, dudaklarımız
Kendi mülkiyetlerine dönüyor.
Esniyor nevresim, çarşaf,
Bir kapı yarı aralık, amaçsızca çarpıyor.
Ve uzaklarda bir yerden
Sesi duyuluyor bir uçağın.
Hiçbir şey değişmedi aslında
Tek bir an dışında;
Benliğinden çıkıp uluyan o kurt
Şimdi tüy gibi hafif, uzanmış uyuyor...
Şair: Maxine Kumin
Çeviren: Aslı R. Topuz
コメント